Şu an ağlıyorum ve "ıslak kek" yazıyorum biliyor musun...

Fırınım olduğu günlerde şu şekilde yapardım bunu ben, çok da on numara olurdu.
O günleri sevgi ve özlemle anıyoruz...

Daha önce hiç kek yapmayan arkadaşlarımıza yönelik ve muhtelif kaynaklardaki bardak ölçülerinin, deneme yanılma yoluyla düzeltilmiş haliyle anlatalım:

Fotoğraf Hamarat Abla'dan.

- 1.5 su bardağı şeker deniyor mesela, efendim ben yaptım, 1.5 sb. şeker koyunca ballı kek gibi oluyor bu. 1.5 bardaktan iki parmak kadar eksik koydum, yemeye kıyamadım.
- 1 paket margarin mi, daha neler! O kadar yağ içeren bir kekten bir dilimi bile bitiremez ayol insan. Mıhlama yapmıyoruz arkadaşım, kek bu. Yarım paketten fazla olsun, yeter. Eritelim usulca.
- 3 çorba kaşığı kakao, kaşıklar öyle kakao dağı kadar olmasa da bir kakao tepesi oluşturmuş halde olmalı. Ha isterseniz dağ halinde doldurun, bu tamamen tercih. Ama üçünü de öyle aşırı doldurursanız kakaosu rahatsız edecek düzeyde baskın olur derim ben.
- 1 su bardağı süt, evet. Bu konuda yapacak bir şeyimiz yok.
- Efendim bir de, şöyle çeyrek ila yarım bardak sütte azcık (1 tatlı kaşığı kadar) neskafe eritelim dedik biz, ekledik içine, şahane oldu.
- Ah neredeyse unutuyordum, bir adet limonun kabuğunu da rendelemeliyiz tüm bunların yanında...

Yağın yarısını ve tüm bu sayılan malzemeleri iyiiiicene bir mikserleyelim şimdi. Ama iyice olsun. Şekerler erimiyor çünkü, pütür pütür kalıyor. Kalmasın. Limon kabuğu için yapılacak bir şey yok sanmayın, var. Blendır kullandık mıydı ga-yet homojen bi yapıya ulaşabiliyoruz.

Bir su bardağı ayıralım şimdi bu karışımdan. Unutalım onu bir süre.

Kalan malzemeye:

- 3 adet yumurta ekliyoruz
- 2 "gevşek" su bardağı un. Aman dikkat, sakın ha sakın, bardağı un paketinin içine daldırmak suretiyle doldurmayın. Bardak o şekilde çok fazla un alıyor. İlk yaptığımda öyle yaptım, kakaolu ekmek gibi oldu bizim kek. Bardağı kaşık kaşık doldurmak lazım, arada boşluklar kalmasına izin vermeliyiz. Öyle sıkı sıkı dolmamalı bardak. "gevşek" demek bu demek yani.
- 1 paket kabartma tozunu da boşaltalım

Yedirelim iyice. Dönsün dursun mikserimiz pervasızca.

Akabinde, yine bir tavsiye olarak, dövülmüş ceviz karıştıralım. Eğer cevizlerin un gibi olup dağılmasını istiyorsak mesele yok, daldıralım mikseri olsun bitsin. Fekat belirgin olsun istiyorsak, tüm karıştırma işlemi bittikten sonra içine makul büyüklükte cevizleri atıp kaşıkla karıştırmalıyız. Bu arada, eğer cevizlerini öyle üçe dörde filan bölersek altta birikir o cevizler. Çiğ hamura ağır gelir ve çöker. Yani işte, un gibi değilse de biraz hallice olmalı. Ya elinizle böleceksiniz ya da havanda sert olmayan birkaç darbe sonrası rahat bırakacaksınız bunları.

Kek kalıbını iyice yağlamış olmazsak hiçbir işe yaramaz bu emeklerimiz. Margarinden ufak bir parça kesip, elimize alıp kek kalıbının içinde gezdiriyoruz. Her tarafına, güzelce sıvıyoruz margarini. O yağ elimizden geçene kadar biraz uğraşmamız gerekecek ama olsun. Önemli olan kek, değil mi.

Kalıba boşalttıktan sonra, 180 derece fırına alıyoruz bu kalıbımızı. Eğer fırının hangi katında yapacağınızı düşünüyorsanız ve bu fırın miniyse, alttan ikinci kat iyidir efendim. Sadece alt ızgaranın yanması gerektiğini söylemek gerekmezdi ama söylemiş bulunduk böylelikle.

Fırın önceden ısınmış olmazsa (ki bence olmamalı ama bilimsel dayanağım henüz yok) 45 dakika iyidir. Eğer size çok geldiyse, 40. dakikada bir bakınız isterseniz. Klasik bıçak testi işe yarayacaktır, daldırınız bıçağı, temiz çıkarsa alınız kalıbınızı. Burada asla unutulmaması gereken iki unsur var, birincisi, kek pişerken fırın bu son aşamaya kadar kesinlikle açılmamalıdır. Yoksa kek kabarmaz, öyle mal mal durur kalıbının içinde. İkincisi ise, ilk defa fırın kullanıyorsanız, yaptığınız şeyden çıkan muhteşem kokuyu duyunca hemen "aha da pişti" demeyiniz. Koku yayılmaya başladıysa, yemek pişmeye daha yeni yeni başlamaktadır, heyecanlanmayınız.

Evet, kekimiz pişti, hazır, gayet güzel. Çıkardık kalıptan, aldık tabağına.

Kek daha soğumadan, o başta ayırıp unuttuğumuz sosu ısıtmamız lazım. Mikrodalga candır, koyarsınız bardağı olduğu gibi, birkaç dakika içerisinde sıcağa gayet yakınlaşmıştır sosumuz. Kaynatacak halimiz yok elbet, ısınsın yeter.

Dökelim efendim kekin üstüne.
Hatta, keki bu arada dilimlemiş olalım ki dilimlerin arasına filan da gitsin.
Kekin o an çekemediği ve tabağa dökülen sosları da kaşık marifetiyle alalım tekrar kekin üstüne.

Of çok fena canım çekti yalnız.
Fırın :(

Göksun.